پیشگیری از ام اس

مقدمه

پیشگیری از ام اس ممکن است یکی از دغدغه های افرادی باشد که در نزدیکان خود فردی با اختلال ام اس دارند. بطور مثال در پدر یا مادری این اختلال ایجاد شده باشد و فرزندان و اطرافیان نگران این موضوع باشند.

همچنین پیشگیری از پیشرفت و وخامت ام اس در افراد دارای این بیماری نیز مطرح می شود. این افراد نیز باید موارد درمانی و سبک زندگی را رعایت کنند تا سرعت رشد بیماری را کم کنند. زیرا ام اس یک بیماری پیشرونده است!

مالتیپل اسکلروزیس (ام اس)

ام اس یا مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری سیستم عصبی مرکزی است. فدراسیون جهانی ام اس تخمین زده است که بیش از ۲.۳ میلیون نفر در سراسر جهان با MS زندگی می کنند.

ام اس به عنوان یک بیماری خودایمنی در نظر گرفته می شود، زیرا سیستم ایمنی بدن به میلین (لایه ی محافظ سلول های عصبی) حمله می کند. میلین یک ماده چرب است که الیاف عصبی سیستم عصبی مرکزی را عایق بندی و محافظت می کند.

وقتی که میلین آسیب دیده است، برای مغز ارسال سیگنال به بقیه بدن و درون خود مغز دشوار می شود.

علائم ام اس در هر فرد متفاوت است. علائم رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تاری دید
• خستگی
• اندامهای ضعیف
• مشکلات با حافظه
• مشکل تنفس و بلع

آیا می توان از ام اس جلوگیری کرد؟

دانشمندان، محققان و پزشکان هنوز قادر به توسعه روش درمان قطعی یا پیشگیری کامل از ام اس نیستند. یکی از دلایل اصلی این است که علت MS به طور کامل شناخته نشده است.

کارشناسان معتقدند ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی به ایجاد و رشد ام اس کمک می کند. شناسایی این عوامل ممکن است یک روز کمک کند تا علت بیماری دقیقا مشخص شود. اینکار می تواند راه را برای توسعه درمان و گزینه های پیشگیری باز کند.

جلوگیری و پیشگیری از ام اس

بسیاری از مطالعات امکان پیشگیری از MS را مورد بررسی قرار داده اند. این موارد عبارتند از:

• تعدادی از مطالعات در مورد اینکه آیا سطح ویتامین D در ام اس تاثیر دارد یا خیر بررسی شده اند. سطح بالاتری از ویتامین D ممکن است از MS جلوگیری کند.
• یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ بر روی موش ها نشان می دهد که روزه می تواند اثرات مفیدی برای ام اس از نوع عود-بهبود را فراهم کند.
• یک گزارش در ۲۰۱۶ نشان داد خطر ابتلا به MS در افرادی که قهوه زیادی مصرف می کنند (حدود ۴ فنجان در روز) به میزان قابل توجهی پایین تر است.

چه کسی در معرض خطر ام اس است؟

ام اس به طور مستقیم ارثی یا مسری نیست. (ارثی به معنی به ارث رسیدن از والدین و مسری به معنی انتقال از فردی به فرد دیگر مثل سرماخوردگی است) اما مواردی وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد. آنها عبارتند از:

• سن: اگر چه افراد در هر سنی می توانند ام اس بگیرند، اما انجمن ملی مالتیپل اسکلروزیس اعلام کرده است که میانگین سن شروع ۳۰ تا ۳۳ سالگی است.
• جنسیت: زنان تقریبا دو برابر بیشتر از مردان احتمال ابتلا به ام اس دارند.
• سابقه خانوادگی: اگر پدر و مادر یا خواهر و برادر دارای ام اس باشند، خطر MS بیشتر است.
• نژاد: افراد آفریقایی، آسیایی یا بومی آمریکا کمترین خطر ابتلا به ام اس را دارند. مردم سفیدپوست (به ویژه از تبار اروپایی شمالی) دارای بالاترین احتمال هستند.
• جغرافیا و خورشید: به نظر می رسد که قرار گرفتن در معرض آفتاب یا سطح بالای ویتامین D در بدن ممکن است به جلوگیری از ام اس کمک کند.
• عفونت های گذشته: ویروس هایی مانند اپستین-بار، که با ام اس ارتباط دارند وجود دارد.
• برخی بیماری های خود ایمنی: داشتن دیابت نوع ۱، بیماری تیروئید یا بیماری التهابی روده کمی خطر ابتلا به ام اس را افزایش می دهد.

درک این عوامل خطر می تواند به محققین در یافتن درمان های بالقوه و فرصت های پیشگیری ام اس کمک کند.

تغییر سبک زندگی

پیشگیری از ام اس تنها در دست محققان نیست. تعدادی از تغییرات شیوه زندگی وجود دارد که همه ما می توانیم برای کاهش خطر ابتلا به بیماری آنها را انجام دهیم.

به سیگار نه بگویید!

قرار گرفتن در معرض دود سیگار، یکی از عوامل اصلی خطر زیست محیطی در ام اس است و احتمال ابتلا به بیماری را به میزان یک و نیم برابر نسبت به افراد غیر سیگاری افزایش می دهد. هرچه بیشتر سیگار بکشید، خطر بالاتر است.

به هر حال، اگر MS داشته باشید، دلیل بیشتری برای ترک آن وجود دارد. تعدادی از مطالعات نشان می دهد سیگار کشیدن می تواند باعث پیشرفت بیماری شود. سیگار کشیدن با خطر بیشتری برای تبدیل ام اس از نوع عود-بهبود به نوع پیشرونده ثانویه است.

روی مقیاس وزنی متعادل بمانید

حفظ یک شاخص توده بدنی سالم (BMI) یکی دیگر از راه های کاهش خطر ابتلا به ام اس است. به عنوان مثال می دانیم که داشتن اضافه وزن (BMI بیش از ۲۵) باعث افزایش شانس ایجاد MS می شود.

یک مطالعه نشان داد افرادی که در سن ۲۰ سالگی چاق هستند دو برابر احتمال ابتلا به ام اس نسبت به افرادی که چاق نیستند بیشتر دارند. جالب توجه است که ما می دانیم که چاق شدن می تواند سطح ویتامین D را پایین بیاورد، بنابراین این دو موضوع به خوبی می توانند ارتباط برقرار کنند.

امگا ۳ را افزایش دهید

یک رژیم غذایی سالم متعادل برای حفظ وزن خود بسیار مهم است، اما همچنین اطمینان حاصل شود که تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن برای سیستم ایمنی و عصبی سالم را دریافت می کنید.

مطالعات نشان می دهد که کشورهایی که اکثرا ماهی مصرف می کنند، میزان کمتری از ام اس دارند، که بعضی از کارشناسان معتقدند می تواند به دلیل اثرات ضد التهابی روغن امگا ۳ باشد. مطالعات نشان می دهد که مکمل های روغن امگا ۳ در افراد مبتلا به ام اس با کاهش پیشرفت بیماری و معلولیت همراه است.

امید به آینده

ما ممکن است به طور کامل به ازبین بردن و جلوگیری از ام اس دست پیدا نکرده باشیم، اما ما قطعا در مسیر درست هستیم. محققان بر روی برخی از اقدامات پیشگیرانه هیجان انگیز که ممکن است به ما در آینده کمک کنند، کار می کنند.

پس در نهایت، مراقبت از بدن شما یکی از بهترین شکل های پیشگیری از ام اس است. به علاوه امید داشتن به آینده!

نکته ی پایانی

در حال حاضر، هیچ درمان کاملی برای ام اس وجود ندارد. همچنین هیچ روش اثبات شده ای برای جلوگیری کامل از ابتلا به این بیماری وجود ندارد.

با این حال، پژوهش در زمینه ام اس هنوز در حال انجام است تا یک روز این بیماری را درک کرده و از وقوع آن جلوگیری کنیم.